Wędrując z plecakiem, do Schroniska najprościej trafić od strony przystanku PKS Smolnik. Odległość od przystanku do Schroniska to około 5 km, więc idzie się ponad godzinę. Do przemierzenia są ponad trzy kilometry drogi asfaltowej w Smolniku, biegnącej dnem doliny Osławy (zobacz zdjęcie wykonane spod Schroniska w odwrotnym kierunku - ku centrum Smolnika i przystankowi PKS).
Instrukcja dojścia wygląda jak następuje...
Z Komańczy przez Jasieniową i Mików. Hmm, tej drogi tak naprawdę jeszcze nie znamy, podejrzewamy, że jej główna trudność polega na wyszukaniu zejścia z Jasieniowej, które dogodnie doprowadzi do przeprawy przez Osławę mostem kolejki poniżej Mikowa lub metalową kładką na ścieżce z Osławicy. A dalej jak przy dojściu z Duszatyna lub z Osławicy.
Na zdjęciu końcowe pół kilometra dojścia "długą drogą", widziane spod Schroniska.
Bardzo malownicze jest dojście do Schroniska ścieżką od pętli bieszczadzkiej (drogi 897) od skrzyżowania z drogowskazem "Łupków 1", gdzie stoi też maszt telekomunikacyjny. W pogodne dni widać stąd Schronisko, widoczne tuż pod linią lasu, pokrywającego wzgórza Magurycznego (884 m n.p.m.), i całego masywu Chryszczatej (997 m n.p.m.), dominujące nad okolicą od wschodu.
Z Duszatyna przez Mików...
Trasa byłaby może najprostsza, ponieważ w sumie polega na niezgubieniu jedynej drogi biegnącej tym najbardziej dzikim odcinkiem doliny Osławy. Dojście do Mikowa jednak urozmaicają cztery brody, których pokonanie nie jest problemem dla ciągników leśnych, ale dla pieszego może się wiązać z koniecznością zdjęcia butów. Brody można ominąć idąc nasypem kolejki, ale kto tego próbował wie, że kilka kilometrów takiej wędrówki może bezpowrotnie zmienić bezcenny, wyrabiany latami rytm kroku piechura. Utrzymanie drogi lub podkładów kolejki pod stopami gwarantuje dotarcie do skrzyżowania na dole Mikowa, skąd dalej należy zachować kierunek "na Smolnik", a jakieś 300 m po minięciu mostka na potoku Mikowym, przy drogowskazie skręcić ostro w lewo, prawie do tyłu, aby "długą drogą" łagodnym łukiem w prawo pod górę odzyskać wcześniejszy kierunek i wyprowadzać na długi widokowy grzbiet ze Schroniskiem widocznym na skraju lasu (na zdjęciu).
Ścieżka z Osławicy, również bardzo atrakcyjna widokowo, prowadzi od drugiego przystanku PKS w Osławicy spod bacówki, czynnej w sezonie, gdzie można napić się żentycy i zaopatrzyć się w pyszne owcze sery. Nieco poniżej bacówki ku wschodowi prowadzi gruntowa droga w górę widokowego grzbietu Krasnej (658 m n.p.m.). Ze szczytu Krasnej należy kierować się na południe wzdłuż skraju lasu, aż za jego załomem otworzy się spektakularny widok na cały Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy od Chryszczatej (997 m n.p.m.), przez centralnie widoczne Schronisko i górujący nad nim masyw Magurycznego (884 m n.p.m.), i po szczyty pasma granicznego dalej ku wschodowi aż po Matragonę (990 m n.p.m.) i Jasło (1153 m n.p.m.).
Kto szuka wyzwań w orientacji na mapie, nie oprze się pokusie znalezienia drogi do Schroniska od szlaku czerwonego z przełęczy Żebrak (816 m n.p.m.) lub Krąglicy (943 m n.p.m.) nad Wolą Michową przez szczyt Magurycznego. Na tę trasę przyda się kompas, dokładna mapa i umiejętność czytania poziomic i odnajdowania ich w terenie ...
Polski (PL)
English (UK) 